Het kleefkruid
Ik ben het aankijken niet waard,
want ‘mooi zijn’ ligt niet in mijn aard.
Ook ben ik iedereen tot last:
Ik hecht me overal aan vast.
Toch trekt mijn vagebondbestaan
de meeste kinderen wel aan:
want als het om een grapje gaat,
dan weten ze waar het kleefkruid staat.
Ik koos dit gedicht omdat het me doet terugdenken aan mijn eigen kindertijd. Ik speelde zelf ook vaak met kleefkruid. Ik kleefde het op de rug van mijn vrienden en omgekeerd gebeurde dit ook. We vonden dat plezant om te doen.
Ik zou dit gedicht in de klas inzetten tijdens een les wereldoriëntatie binnen het deelleergebied Natuur. Dit gedicht is een leuke instap als de les over allerlei soorten planten gaat. De leerlingen zullen reeds van bij het begin van de les nieuwsgierig zijn voor wat er nog gaat komen.
Bron: Wille R. (2018) Jij & ik en al het moois om ons heen. Uitgeverij Davidsfonds/Infodok