Een tijdje geleden heb ik een les gegeven over leesbevordering in mijn stageklas. Het was een interactieve les waarbij leerlingen hun favoriete boeken mochten meenemen en in groepjes de inhoud ervan aan elkaar konden vertellen. Dit gaf niet alleen de mogelijkheid om over verschillende verhalen te leren, maar ook om te ontdekken waarom deze boeken zo geliefd zijn. De leerlingen deelden hun meningen en creëerden zo boeiende gesprekken.
Voor deze les besloot ik ook één van mijn favoriete boeken mee te nemen: ‘Niemandsjongen’ van Katherine Marsh. Dit boek is een prachtig voorbeeld van hoe verhalen ons kunnen raken en ons begrip voor anderen kunnen vergroten.
Waarover gaat ‘Niemandsjongen’?
Niemandsjongen vertelt het verhaal van twee jongens die op een bijzondere manier bevriend raken. Ahmed, een jongen die met zijn vader uit Syrië is gevlucht, raakt zijn vader kwijt tijdens hun reis. Hij komt alleen aan in Brussel en vindt een schuilplaats in de kelder van een huis. Dit huis behoort toe aan Max, een jongen die zelf ook niet van België is en daarom veel begrip heeft voor Ahmeds situatie. Max doet er alles aan om Ahmed te helpen: hij zorgt ervoor dat Ahmed naar school kan gaan, geeft hem eten en probeert hem uit het zicht van de wijkagent te houden.
Het verhaal is spannend en ontroerend, met een einde dat de lezers diep zal raken. Het biedt een inkijkje in de moeilijke omstandigheden waarmee vluchtelingenkinderen te maken krijgen en hoe vriendschap en medeleven een verschil kunnen maken.
Waarom vind ik Niemandsjongen een goed boek?
Dit boek trok me aan door de mooie illustratie op de kaft en de pakkende titel, maar vooral door het ontroerende verhaal. In Brussel komen we steeds meer in aanraking met mensen en kinderen uit verschillende culturen, waaronder ook kinderen die hun thuisland hebben moeten ontvluchten. Dit lijkt me een ontzettend moeilijke ervaring, en ik wilde graag meer begrijpen over hun situatie en gevoelens. Niemandsjongen bood me deze kans en inspireerde me om deze thema’s ook bij mijn leerlingen onder de aandacht te brengen.
Leesbevordering in de klas
Het was fijn om te zien hoe enthousiast de leerlingen hun boeken presenteerden en bespraken. De verhalen waren zo divers, deze gingen van ‘Mijn leven als een loser’ tot ‘Het horror hospitaal’. Na zo een les merk je dat er echt voor iedereen boeken bestaan.
Door deze les hoop ik dat mijn leerlingen geïnspireerd zijn om meer te lezen en zich open te stellen voor de verhalen en ervaringen van anderen.
Nederlands in de klas 