Overal en nergens

Overal en nergens is een gedicht uit de gedichtenbundel ‘Doodgewoon’ van Bette Westera. Een gedicht waar prachtig wordt verwoord hoe het voelt om iemand te missen, hoelang het ook geleden is. De dood maken we allemaal mee in ons leven en er bestaat jammer genoeg geen juiste verwerkingsprocedure. De gedichtenbundel ‘Doodgewoon’ van Bette Westera zit vol met gedichten over iemand verliezen en missen, over het rouwproces en nog zoveel meer. De gedichten in deze bundel zijn geschreven voor kinderen tussen de 9 en 11 jaar maar zijn ook geschikt voor volwassenen.

Omdat het onderwerp ‘de dood’ heel gevoelig en moeilijk ligt bij kinderen, vind ik dit gedicht wel heel gepast voor kinderen in een rouwproces. Het vertelt dat alles wat je ziet, voelt of ruikt je aan die ene persoon doet denken die er niet meer is. Ik denk dat kinderen hierdoor beseffen dat ze niet alleen dat specifiek gevoel hebben maar dat het bij veel mensen ook zo is. Het gevoel dat ze er niet alleen voor staan is een grote factor tijdens het verwerken van het verlies van iemand die je nauw aan het hart ligt.

Ik ruik je in de linde,
ik ruik je in de rozen.
Ik ruik je in kamille,
in jasmijn en in frambozen.
Ik ruik je in het fluitenkruid
en in de berenklauw.
Overal en nergens ruik ik jou.

Ik proef je in de pruimen,
ik proef je in de bessen.
Ik proef je in de bron
als ik mijn dorst probeer te lessen.
Ik proef je in de druiven,
ik proef je in de dauw.
Overal en nergens proef ik jou.

Ik hoor je in de branding,
ik hoor je in de meeuwen.
Ik hoor je in hun vleugelslag,
ik hoor je als ze schreeuwen.
Ik hoor je in de leeuwerik,
de merel en de kauw.
Overal en nergens hoor ik jou.

Ik voel je in de hagel,
ik voel je in de regen.
Ik voel je in het briesje
dat de blaadjes laat bewegen.
Ik voel je in de warmte,
ik voel je in de kou.
Overal en nergens voel ik jou.

Ik zie je in de beken,
ik zie je in de stenen.
Ik zie je in een berg
die door het maanlicht wordt beschenen.
Ik zie je in de hemel,
in het grijs en in het blauw.
Overal en nergens zie ik jou.

(tekst: Bette Westera in ‘Doodgewoon’, een uitgave van Gottmer, illustratie: Sylvia Weve)

Waarom heb ik dit gedicht gekozen? Dat is de grote vraag die er nu in je hoofd maalt. Ik heb dit gedicht gekozen omdat ik het gevoel ken dat wordt besproken. Iemand verliezen is een grote leegte die gecreëerd wordt in je leven en in je hart. Het gedicht ‘Overal en nergens’ kan een grote steun zijn voor veel mensen.