De hemel was grijs die dag. Maar toen de avond viel, kleurde de horizon oranje. Clara veerde op met grote ogen en wees. ‘Zo mooi!’ ‘Hoe kan dat?’ vroeg ik. Ik ging op mijn knieën op mijn stoel zitten, achterstevoren, en stak mijn hoofd onder de gordijnen door. ‘Er is niet eens zon.’
‘Het is geen zon’, zei Rosa. ‘Het is de oorlog.’
Vorige week las ik het boek Alles komt goed, altijd van Kathleen Vereecken. Toen ik de titel van het boek las was ik vastbesloten. Dit boek zou ik lezen. En dat deed ik. De eerste 20 pagina’s waren niet echt boeiend, maar eens pagina 25 werd ik in het boek gezogen en wou ik niet stoppen met lezen.
Dit boek kan ik aan iedereen aanraden. Het is een ontroerend boek dat op een prachtige manier geschreven is. Het lijkt alsof je zelf middenin de Eerste Wereldoorlog staat. Het is geschreven vanuit het perspectief van Alice, een meisje uit een gezin van zeven dat opgroeit tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ze ziet haar familie uiteenvallen en haar dorp instorten.
De zin Alles komt goed, altijd komt meerdere malen voor in het boek. Het is ook vandaag toepasbaar, in tijden van corona. Alles komt goed, altijd: aan het einde van de tunnel schijnt licht.
Je kan het boek voorlezen in de klas wanneer de lessen wereldoriëntatie in de derde graad over de Eerste Wereldoorlog gaan. Op die manier horen de kinderen vanuit het perspectief van iemand die het meemaakte hoe het was om in die tijd te leven. Het boek is tevens zo waarheidsgetrouw mogelijk geschreven: de schrijfster nam contact op met medewerkers uit het Flanders Fields Museum en deze lazen het boek na. Uiteraard gebruikte de schrijfster haar eigen fantasie bovenop de waargebeurde verhalen uit het museum.
Nederlands in de klas 