Niemand weet hoe ik haar mis …

Ik heb dit gedicht gekozen omdat ik het zeer passend vind bij de tijd van het jaar. Het is zeer inspirerend geschreven door herinneringen van vroeger naar boven te halen. Toen ik het gedicht voor de eerste las, werd ik echt sprakeloos. Ik blijf het maar opnieuw lezen en het blijft me steeds raken.

Het is iets wat leerlingen in de klas ook kunnen meegemaakt hebben en misschien is het leuk als ze zichzelf hierin herkennen. Je zou dit in een les godsdienst kunnen gebruiken als instap bij een les die gaat over rouwen.

Nu is mijn laatste oma dood
en niemand weet hoe ik haar mis,
want ik hou me altijd groot,
net als op haar begrafenis.

Toen zei die man: “Ja, volgt u mij.”
Het was nog koud. Het was nog vroeg.
Ik zag er ook wel mensen bij,
die hadden geen verdriet genoeg.

Zondags ging ik naar oma toe
en alles mocht er op zo’n dag.
Ze werd nooit mopperig of moe,
al at ik bergen hagelslag.

Ze lachte om alles wat ik deed,
ik maakte deeg en brood en koek,
soms had ik me zo gek verkleed, o
dan deed ze ’t bijna in haar broek.

Ik klom nog wel eens in haar schoot,
dan was ik zogenaamd weer klein.
Nu is mijn laatste oma dood,
nu kan ik nooit meer kleuter zijn.

Haar leuke huis blijft wel bestaan.
Het krijgt natuurlijk een nieuw behang.
Ik hoef er niet naartoe te gaan,
ook al duurt zondag nog zo lang.

Wanneer de meester in de klas
weer ‘absolute stilte’ wil,
dan denk ik hoe mijn oma was
en dan word ik vanzelf wel stil.

Bron: Wilmink, W. (Jaartal niet vermeld). Mijn laatste oma. Voel je wat ik voel? (pp. 160). Leuven: Davidsfonds/Infodok.

3 gedachtes over “Niemand weet hoe ik haar mis …

  1. wauw! Ik begrijp je gevoel over dit gedicht compleet!

    Ik ben helaas ook mijn oma verloren over enkele jaren. Dit was een zeer moeilijke periode voor mij want mijn oma was net zoals de oma in het gedicht ‘een schat van een mens’. Ik ben er zeker van dat dit gedicht kinderen kan helpen die hun oma verloren zijn.

    Het lijkt me een goed idee om ook een gesprek te starten met een leerling die zijn/haar oma heeft verloren en waarbij je eens wilt nagaan hoe die leerling zich voelt.

    Bedankt voor dit prachtige gedicht te delen!

    Like

  2. Dit is een zeer gevoelig gedicht. Jammer genoeg ben ik in september ook mijn oma verloren. Ze was ook een schat net zoals in het gedicht staat. Het verlies van iemand die je graag ziet is zwaar. Dit gedicht kan een steun zijn voor kinderen die te maken hebben met een verlies van een dierbare. Leerlingen moeten, indien ze dit zelf willen, kunnen praten over zaken waar ze mee zitten. In dit geval een verlies van een persoon die hen dierbaar is. Dit is een zeer mooi gedicht.

    Like

Plaats een reactie