De omgekeerde wereld. Zo voelde ik mij vandaag. Mijn beide kinderen waren voor een dagje het huis uit. Eindelijk kon ik nog eens voor school werken. Iets waar de meeste mensen tegenop kijken werd iets waar ik enorm van genoot. Iets waar de meeste mensen van genieten, werd iets waar ik enorm tegenop keek.
Maar wat verstaan we onder: meestal, of, de meeste mensen? Over woorden kan je filosoferen, met woorden kan je spelen. Woorden worden beelden, beelden worden woorden. Dreekegmo of anders gezegd: Omgekeerd.
Het was tijd voor taal, tijd voor poëzie. Ik nam de gedichtenbundel: ‘Er staat een taart in lichterlaaie!’ van Jan van Coillie bij de hand, en begon te lezen. Al snel bleef onderstaand gedicht in mijn hoofd ronddwalen.
Omgekeerd
Omgekeerde dagen komen regelmatig voor.
Dan lees ik alles van achter naar voor:
tak wordt kat
riem wordt mier
gum wordt mug
rot wordt tor
tom wordt mot
Maar een non dat blijft een non.
Ook al draai je haar nog tien keer om.
Meteen kreeg ik zin om ook met woorden aan de slag te gaan. En vooral met beelden. Ik liet mijn inspiratie de vrije loop. Ik zocht woorden die je kon omdraaien, en nam een blaadje papier en een potlood. Ik keek naar het potlood en dacht even: “Hey, een potlood kan je ook omdraaien!”. Maar probeerde snel weer to the point te komen en begon te tekenen.
Mijn tekening was klaar. Ik rende naar beneden, op zoek naar mijn huisgenoot. Ik liet hem de tekening zien en zei: twee woorden. Geef mij 2 woorden en denk logisch na. Ik kreeg het antwoord: vijver, water, tien. Aan jullie om het antwoord te zien.
Onmiddellijk had ik een prachtige activiteit voor in de klas. Met als verwerking een raadseltje en hopelijk een heleboel nieuwe omgekeerde woorden en beelden als resultaat. Al hecht ik persoonlijk veel meer belang aan de verwerking en het proces dat de leerlingen hier hebben doorgemaakt.
Nederlands in de klas 