Een leuke maar moeilijke vraag. Er passeerden reeds verschillende prentenboeken de revue en ik heb mijzelf betrapt op meer dan één favoriet. Zo houd ik bijvoorbeeld van simpel, aquarel, zachte/pastel in plaats van hevige kleuren en dikke lijnen. Ik hou ook niet van de typische kindertekening maar meer van semi-realistische weergaven van figuren. Niet te realistisch (anders is er een te grote druk op het “groot worden”) en ook niet te kinderachtig (iets wat zegt: “jij blijft klein”) Ik hou van tekeningen die het perfect oké maken om een twintiger een prentenboek te laten lezen. een voorbeeld…
Dit is de voorpagina van het Boek Buikpijn van Aldo De Vos. Het boek zelf gaat over een nijlpaard dat te veel heeft gegeten. Hij at alle restjes op van zijn verjaardag en is nu ziek. Hij vraagt hulp aan al zijn vrienden, maar deze kunnen hem niet helpen. Tot…
Zoals je ziet is de tekening zelf eenvoudig, dunne lijnen, aquarel en toch realistisch. geen overdaad, maar zachte kleuren. En zoals je ziet, de simplistische tekeningen zijn 100% verstaanbaar en minstens even mooi.
Voor diegenen die ook de kleine dingen in het leven appreciëren, een subtiele knipoog.
Nederlands in de klas 
Silke
Honderden artikels staan hier geschreven, maar deze sprong ervoor mij uit! Mijn voorliefde voor prentenboeken zal hier zeker iets mee te maken hebben.
Maar ook omdat ik een prachtige prent zag staan, die ik niet herkende. En dan begon ik te lezen, en dan sprak je over een boek dat ik niet kende, over een auteur die ik niet kende.
Op mijn computer heb ik een lijstje met heel wat auteurs die ik gebruik in de klas, die ik gebruik thuis. Wel, deze auteur komt erbij.
Alleen de prent al zien, deed genoeg! Ik heb zin om het boek in huis te halen en toe te voegen aan mijn boekenkast!
Dank je wel, Silke, om mijn boekenkast weer wat uit te breiden!
Tessa
LikeLike