Het heeft even geduurd vooraleer ik een onbegrijpelijk woord heb geselecteerd. Louter om de reden dat ik niet onmiddellijk bewust in contact ben gekomen met een woord dat ik niet kon afleiden uit de context. Dit tot vanmorgen -toen ik in mijn auto onderweg naar school- naar het nieuws luisterde en het woord ‘convocatie’ hoorde. Het duurde even tot het bij me doordrong, dat ik het woord eigenlijk niet begreep en dus ook niet kon plaatsen binnen de context van het verhaal. Ik ging zo op in het proberen begrijpen, dat het radioverhaal mij volledig is ontgaan. Ik begon andere woorden af te leiden die ik wel ken en begrijp, die ongeveer dezelfde woordstructuur hadden. Bijvoorbeeld convoi, misschien was convocatie een afgeleidde van het woord konvooi en had het dus iets te maken met een groep voertuigen. Maar zeker was ik niet aangezien de gehele context er rond niet duidelijk genoeg was en mij ook gedeeltelijk was ontgaan. Ik ben het woord blijven onthouden door de link dat ik had gelegd naar convoi, en heb het na aankomst op de campus onmiddellijk opgezocht. Convocatie betekent een oproeping of een bijeenroeping voor samenkomst. Uiteindelijk ben ik nu wel nieuwsgierig naar de context van deze ochtend om zo het woord nog beter te begrijpen en eventueel te verankeren. Iets waar ik nu voor vrees omdat het geen diepere wortels kent binnen mijn geheugen.
Ik weet nu wel voor mijzelf dat er nog miljoenen woorden zijn die mij dagelijks passeren, die ik eigenlijk niet begrijp. Naar de toekomst toe wil ik hier meer notie aan geven.
Nederlands in de klas 